طراحی نشانه

نشانه چیست؟

واژه “نشان” و “نشانه” به هر چیز محسوسی گفته می‌شود که ما را از وجود، یا احتمال وجود، حضور، واقعیت یا حالت چیز دیگری مطلع می‌کند. بخش مهمی از روابط انسانی متکی بر نشانه هاست. 

اثر انگشت، امضا یا یک عکس پرسنلی نشانه‌ای است که ما را از حضور یا وجود یک فرد آگاه می‌کند. 

مخاطب مورد نظر در ارتباط تصویری فرد نیست، بلکه جامعه یا گروه فرهنگی معینی از یک جامعه است؛ از این رو طراحی گرافیک برای ارتباط تصویری مناسب، نیرومندتر و موثر، ضرورتی ویژه پیدا کرده است. نشانه در ارتباط تصویری نه تنها بطور کلی مخاطبان را از وجود یا حضور موضوعی دیگر مطلع می کند، بلکه مهمتر از آن، به موضوع شخصیت و هویت می دهد. 

سازمان‌ها، فرآورده‌ها و خدمات در سطح ملی و جهانی از بسیاری جهت‌ها به هم شبیه‌اند و به همین دلیل به شدت باهم رقابت می‌کنند؛ از این رو همگی به داشتن نشانه نیاز دارند تا با آن برای خود، هویت و چهره‌ای خاص و متفاوت از بقیه ایجاد کنند. به این دلیل جای تعجب نیست که ما هر روز شاهد ظهور و تولد صدها نشانه جدید در فضای ارتباط تصویری پیرامون خود هستیم.

امروزه محیط اطراف ما مملو از نشانه‌های گرافیک است که هر یک وجود سازمان، محصول یا خدماتی را به ما یادآوری می‌کند. اگر فقط چند دقیقه به چیزهایی که دور و برمان را احاطه کرده‌اند نگاه کنیم، ده‌ها نشانه گرافیک به زبان‌های مختلف و به منظور ارتباط تصویری در اطراف خود می‌بینیم.

نشانه یا نام‌های دیگر آن مثل لوگو، آرم و علامت انحصاری که در ارتباط تصویری مصطلح است در درجه اول برای ایجاد هویت، طراحی و بکار گرفته می‌شود. نشانه مثل چهره یا نام اشخاص است. نشانه برای هر سازمان، محصول یا خدمات مانند نام برای اشخاص است چون به دلیل خلاصه بودن، بهتر به یاد خواهد ماند.

به دلیل کاربرد و ویژگی‌های اولیه نشانه، هر شرکت، سازمان یا نهاد تجاری، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و نیز هر محصول، خدمت، شعار یا آموزه سازمانی متعلق به خود، در هر جای دنیا که باشد، برای خود نشانه‌ای می‌خواهد تا به کمک آن به سرعت شناخته شود. نشانه به آن شرکت، سازمان یا محصولش هویت می‌بخشد. چون نماد، امضا یا پرچم آن است. به همین دلیل آنچه که هر سازمان در نخستین گام پس از تاسیس یا ظهور خود برای برقراری ارتباط با مخاطبانش لازم دارد، نشانه است.

نشانه از شکل، رنگ و نوشته تشکیل شده است. گاهی نوشته، خود نشانه است یا جزء تفکیک ناپذیری از آن است و گاه جزء پیوست شده یا همنشین با نشانه است؛ در هر صورت این دو باید باهم همانگ باشند.